นี่ฉันอยู่ไหนเนี้ย?
สวรรค์ หรือ นรกหละ?
ครั้งสุดท้ายที่ผมจำได้คือ ผมอยู่ในห้องม่านรูดและเพิ่งจบชีวิตตัวเองลงด้วย เศษแก้วบนพื้น
นั่นเสียงใคร?คุ้นๆ
ซี นอนอยู่บนเตียงคนไข้ในห้อง พิเศษของโรงบาล ในห้องนั้นมีเสียงของผู้หญิงสองคนทะเลาะกันอย่าง ไม่ขาดสาย คนหนึ่งซึ่งเรารู้ดีว่าเป็นเสียง สินใจ แม่ของ ซี และเสียงของอีกคน เจ้าของเสียง รุ่นราววัยเดียวกับซี เธอแต่งกายด้วยสินค้าแบรนทั้งตัว เธอขึ้นเสียงเหลมๆ (นึกหน้า ชมพู่ ที่เล่นคู่กับนุ่นไว้)
“นี่แม่ เป็นแม่แบบไหนกัน ไปเข้าข้างอีนางนั้น ก็รู้อยู่ว่า น้องเกลียดมันแค่ไหน ก็ยังอุส่าเอามันมาทำงานที่บริษัท แล้วนี่อะไร แม่จะเอานางนั้นเป็นลูกแทน น้องใช่ไม”
“ซอน เธอไม่รู้อะไร อย่าเพิ่งโวยวายได้ไม น้องแกหลับอยู่ ไม่เห็นหรือไง”
ที่แท้เจ้าของเสียงนั่นก็คือ พี่สาวของซี ชื่อ ซอน นี่เอง
“ไม่ค่ะ หนูต้องพูด แม่ไม่เคยรักพวกเราเลย ทำตัวเย็นชา แบบนี้ตลอด ไล่หนูไปอยู่เมือนอกแล้วไง ทีนี่จะไล่น้องโดยส่งน้องไปตายใช่ไม”
เพี๊ยบ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เสียงผ่ามือกระทบแก้มเลือดฝาดของซอน จนเธอน้ำตาคลอ สายตาจ้องมองไปยังผู้เป็นแม่อย่าง อาฆาต สินใจรู้สึกผิดเล็กน้อยก่อนจะชักมือกลับ
“ฉันอาจจะเลวในสายตาของเธอ แต่ฉันก็ไม่เคยคิดจะส่งน้องไปตาย”
“พี่ซอน กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่” ซีเริ่มรู้สึกตัว แม่และซอน ต่างก็ หันมาสนใจ ซีโดยลืมเรื่องที่ทะเลาะกันเมื่อกี้ทั้งหมดเลย
“ไอ้น้องบ้า แกทำแบบนี้กับฉันได้ไง แกตายแล้ว ฉันจะเหลือใครอีกหละ”
“พี่ กลับมา เพราะเรื่องนี่หรอ?” น้ำตาของน้องชายไหลหยดลงหมอนใบที่เขาหนุน เขาซึ้งใจที่ยังมีคนคอยห่วงเขาอยู่
“นางเทียนใช่ไม ที่ทำแบบนี้กับเธอ บอกพี่มา”
ซีได้แต่ร้องไห้ด้วยความเจ็บใจ เขาพยักหน้ารับ ทำให้ พี่สาวที่ทนดูความเจ็บปวดของน้องโกรธแค้นนัก
“ไม่เป็นไร ซี ไม่ต้องร้อง พี่กลับมาแล้ว ต่อไปจะไม่มีใครทำร้ายเธออีก” ซอนพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น พอที่จะทำให้น้องชายรู้สึกปลอดภัยที่อยู่กับพี่ และเช่นเดียวกัน ก็ทำให้ผู้เป็นแม่ กังวล กับความเลวร้ายที่ลูกสาวหัวดื้อของเธอกำลังจะก่อ
ซอลเดินออกจากโรงพยาบาล และกำลังมุ่งหน้าไปที่รถคันหรูของตนที่ลานจอด สินใจเดินตามมาด้วยความเป็นห่วง
“เดี่ยวซอล นั่นเธอจะทำอะไร”
ซอลหยุดเดินแล้ว หันหลังมาหาผู้หญิงที่ให้กำเนิดตน
“ทำสิ่งที่หนูต้องทำ ในฐานะ พี่”
“เธอ…(ทำหน้าเครียด)ไม่รู้อะไร เรื่องนี้อย่าไปยุ่งได้ไม ช่วยทำตัวเป็น ผู้ใหญ่หน่อยเถอะ”
“ซี คงอยากได้ พี่ที่รักซี ไม่ใช่พี่ที่เป็นคนดี”
เธอหันหน้ากลับมา เดินไปเปิดประตูรถ ก่อนจะขึ้นรถ เธอหยุดและพูดว่า
“เราพี่น้องก็เหมือนกัน ไม่อยากได้คุณแม่ที่เป็นคนดีหรอก แค่อยากได้คุณแม่ที่รักลูกของตัวเอง”
นางร้ายตัวจริงของเรื่องปรากฏตัวแล้ว และทั้งหมดคือสุดเริ่มต้นของ สงครามระหว่าง สองพี่น้อง ซีซอน และ เทียน
เรื่องราวจะเป็นไง โปรดติดตาม
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น