เมื่อคืนขับรถกลับบ้านมันแวบเหงา ๆ ขึ้นมาอีกแล้วค่ะ
อาจเป็นที่เพลงที่ฟังในรถก็ได้มั๊งมินว่า..
ความเหงาไม่ใช่เรื่องน่ากลัวนะ สำหรับมินอ่ะ
มินว่า มินกลัวผีมากกว่าอ่ะนะ พอพูดถึงกลัวผี
ก็ต้องคิดว่า เพราะเราอยู่คนเดียวเนี่ย เราถึงได้กลัว
ก็คิด ๆ ไปหลายเรื่องเหมือนกันค่ะ
อาไรก็แล้วแต่ อยู่ที่จิตของเราทั้งนั้นเลยมินว่า
ขนาดนั่งสมาธิอยู่ที่บ้านแท้ ๆ ยังขนลุกเลย
เมื่อรู้สึกว่า เหมือนมีใครมานั่งใกล้ ๆ ด้วยอ่ะ
มันกวนใจจน บางทีก็ต้องลืมตาขึ้นมาดูก็มี
นึกแล้ว..ก็ให้นึกโมโหตัวเองเหมือนกันค่ะ
ทำไม๊ ทำไม ชอบไปนึกถึงคนที่จากไปแล้ว
ไม่ว่าจะเป็นพ่อ เป็นอา เป็นเพื่อน หรือ คนที่รู้จัก
ในเวลาที่สวดมนต์และนั่งสมาธิด้วย..ก็ไม่รู้อ่ะ เฮ๊อ..
อารมณ์มิน นี่มันแปรปรวนชอบกล..
บางเวลาก็กลัวซะจนเปิดไฟมันหมดทั้งบ้าน
อย่างกับมีปาร์ตี้เลย แต่ บางทีก็ปิดเงียบ
เปิดแต่ในห้องนอนไว้ดวงเดียว กับไฟหน้าบ้าน
ยิ่งเวลาได้กลิ่นเนี่ย บางทีกลัวจนขึ้นสมอง
กลัวจนกลายเป็นความว่างเปล่า แบบสมองกลวง ๆ ไปเลย
แต่ ก็ไม่ใช่ว่ามันจะไม่ดีนะคะ ความเงียบความเหงาเนี่ย
บางทีมันก็มีความสุขแทรกเข้ามาแบบประหลาดอ่ะนะ
คือ มันทำให้เราได้คิดทบทวนอาไรเงียบ ๆ ของมันไป
อยู่ในโลกส่วนตัวอีกโลกนึง เหงายังไงให้มันมีประโยชน์บ้าง
พอจุดนี้ปั๊ป..ก็จะทันทีเลยค่ะ กวาดล้างบ้าน
เก็บโน่น จัดนี่ เช็ดโน่น ไปเรื่อยเปื่อย จนลืมไปแล้ว
ว่าเมื่อกี๊ยังอยู่ในโหมดเหงา ๆ อยู่นี่นา ฮ่า ๆ ๆ
คิด ๆ ไปในทางบวก เราอาจจะเหงาบ้าง
แต่ เราไม่ใช่คนที่เดียวดายแน่นอน
แล้วเราอยากจะเอาไม๊ ที่ มีคนอยู่ด้วย
แต่ บางครั้งก็ต้องมีเรื่องเถียงกัน ขัดใจกัน
มีเรื่องจุ๊ก ๆ จิ๊ก ๆ ของสองครอบครัวมาเกี่ยว..
สมัครใจไม่เอาเองนี่นา..ฮ่า ๆ ๆ แล้วจะมาบ่นทำไมเนี่ย
คือ กำลังจะอัพบล๊อคใหม่พอดีค่ะ
เป็นอีกแว๊บนึงของอารมณ์ที่อยากเขียนไว้เพื่อว่า
วันข้างหน้า ได้กลับมาอ่าน จะได้ยิ้ม ๆ กับ...
เรื่องวันวานที่ผ่านเป็นอดึตเลยไปแล้วอ่ะค่ะ ฮ่า ๆ ๆ
.
.
.
.
Life Insurance Knowledge:Life Insurance , private, death, employee pensions and annuities,life insurance, educational, life insurance companies
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น