สักวา

สักวา..

ลมหนาวมา ดาวเหนือ ลาลับฟ้า ดวงจันทรา โพล่มา ทำท่ายิ้ม

นกดุเหว่า เร้าร้อง ตีข้องขิม ใจเอิบอิ่ม ปลากริม รสหวานมัน

ในตู้เย็น เห็นมี บะหมี่เหลือง ตาชำเลือง เยื้องเพลิน แอบเดินฝัน

สายฝนโรย โปรยมา กลางเหมันต์ ใจของฉัน พลันร่วง เพราะห่วงเธอ

เดินเข้าไป ในสวน ชวนเด็ดดอก หยิบเย้าหยอก ดอกไม้ ใจชะเง้อ

แว่วเสียงน้อง ร้องมา ว่าอยากเจอ ร้าวใจเผลอ เผยใจ ให้ได้ยิน

ดวงดอกฟ้า ฤๅมา คู่หมาวัด มวยอ่อนหัด หมัดจิ้ม หน้าทิ่มหิน

ไม่เจียมตัว มัวเมา เงาร่วงดิน กลางเมฆินทร์ ถิ่นฟ้า หน้าไม่อาย

ออกจากสวน ชวนให้ ใคร่คิดถึง คิดคำนึง ถึงอยู่ มิรู้หาย

จากนางนอน รอนเร้า ให้หนาวกาย นางกลับกลาย หน่ายหนี เพราะพี่จน

เห็นครัวซอง ร้องไห้ ใจแทบหยุด หัวเข่าทรุด ฉุดลง ตรงถนน

เพราะครัวซอง ร้องหา แม่หน้ามล ลึกลับล้น ป่นปี้ ขยี้ทรวง

สะอื้นไห้ ครัวซอง นองน้ำตา เดินจากลา พาใจ ที่ใฝ่หวง

ปาดน้ำตา บนหน้า ลาคนลวง เด็ดดอกดวง ควงช้ำ ยอมจำนน

เดินเรื่อยเรื่อย เฉื่อยฉิว ลมปลิวพัด หนุ่มสาวนัด ฟัดกอด กลางสายฝน

ให้นึกถึง ตรึงตรา แม่หน้ามล ครั้งได้ยล ดลแก้ม แจมนวลนาง

ยามราตรี คืนนี้ ไม่มีน้อง ที่เคยจ้อง ตากัน พลันเปลี่ยวร้าง

ต้องเดินเดียว เปลี่ยวคู่ ชื่นชู้จาง รักอำพราง คืนเปลี่ยว ที่เดียวดาย

เหล่าผีเสื้อ โบยบิน ไปถิ่นไหน หอบเอาใจ ของพี่ ให้หนีหาย

ปล่อยให้พี่ ชีช้ำ ถลำกาย โบกมือบาย หายหน้า ไม่มาแล

ถึงสี่แยก ใจแยก แตกเป็นเสี่ยง เดินเลียบเคียง เมียงมอง คนจอแจ

เห็นน้องนั่ง รั้งชู้ กับคู่แท้ ที่พ่ายแพ้ แตกยับ ดินซับจม

ดินเจ้าเอย เคยซับ น้ำตาพี่ มาหนนี้ ใจพี่ นี้แตกล้ม

มันแตกดับ ยับมา ให้ดินดม เพราะคารม หญิงงาม แม่ทรามวัย

ดินเอ่ยรับ ซับน้ำ ที่เอ่อนอง ซับความหมอง ของพี่ ที่เอ่อไหล

ความหม่นหมอง ของพี่ เลือนหายไป ชื่นฉ่ำได้ ในคืน ที่ฝืนยาว

สงสารดิน หินผา คนคราย่ำ คงบอบช้ำ เหมือนพี่ ที่ปวดร้าว

ดินหนอดิน ถิ่นเกิด กำเนิดราว เจ้าคงหนาว หัวใจ ในไพรพง

เดินออกจาก สี่แยก แยกความคิด หยุดรักพิษ พิศวาส นาถอนงค์

น้องนางฟ้า พี่เป็นกา ที่เดินดง น้องเป็นหงส์ มิลง มาเดินเคียง

นกเขาขัน เสียงเพราะ เสนาะหู จู้ฮูกกู้ หาคู่ อยู่ยอดเหียง

ตัวผู้ขัน ขานรับ จับสำเนียง เมียส่งเสียง เอียงคอ รอผัวมา

ร่ายเพลงยาว บอกกล่าว เล่าเป็นกลอน ก่อนพี่นอน อาวรณ์ นอนโหยหา

คิดถึงน้อง ตาจ้อง มองเวลา ปลายฟากฟ้า นวลน้อง นอนกอดใคร

ปลายฟากฝัน พันเกี่ยว คดเลี้ยวเลาะ ความเหงาเกาะ เซาะกิน ให้สิ้นไข

ความเศร้าดูด ดื่มกิน จนสิ้นใจ ทุกข์คราใด ไหนเท่า เราจากกัน

ลมหนาวมา ลาฝน บ่นคิดถึง พอตราตรึง หนาวพา ลาหน้าหัน

ร้อนมาจอง น้องนี้ ตัดสัมพันธ์ ทุกคืนวัน ร้อนรุ่ม กลุ้มฤดี

เดินหน้ามุ่ย เป็นกุ้ย รุยเข้าวัด หลวงพ่อซัด จัดสอน ร้อนหลวงพี่

ศีลห้าข้อ ทำท้อ รอเป็นปี กามโลกีย์ นี้หนอ ไม่รอเลย

ร่ายเพลงยาว ราวเร้น เช่นตาเห็น สิ่งที่เป็น คือฝัน ฉันอยากเผย

ไม่จริงจัง ดังกลอน วอนเปรียบเปรย ดั่งที่เอ่ย เฉลยความ ตามกลอนเอย..


คำ ดำดิน

.

.

.

.

Life Insurance Knowledge:Life Insurance , private, death, employee pensions and annuities,life insurance, educational, life insurance companies