พบกับภาคต่อไปของรักมากมายนายภูมิได้เร็วๆนี้
ตอนจบ ; จุดจบของหัวใจ
ร่างสูงรีบวิ่งอย่างสุดแรง เมื่อพบว่าคนที่ตนรักนักหนาเริ่มเซ ยืนไม่อยู่กับที่ ร่างบางค่อยๆทรุดตัว สลบล้มลง หน้าเสาธงขณะที่กำลังแนะนำตัวในฐานะครูคนใหม่ของโรงเรียน อะไรบางอย่างบอกกับเขาว่า ภูมิกำลังจากเขาไป จากเขาไปโดยไม่มีได้พบเจอกันอีก ซึ่งตัวชายหนุ่มเองไม่มีวันยอมเป็นอันขาด
แซมแทรกตัวเข้าไปแหวกวงล้อมกลุ่มครูและนักเรียน ชายหนุ่มมาถึงก็ช้อนร่างบางขึ้นสู่อกกว้างแข็งแรงในแขนทั้งสองข้าง ขณะที่มือประคองศีรษะ รีบอุ้มร่างบางกึ่งเดินกึ่งวิ่ง ไปยังรถของครูดวงใจผู้เป็นแม่ ที่จอดรอรับอยู่แล้ว
ครูดวงใจรีบแล่นรถออกจากโรงเรียนอย่างฉับไว มุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาลอย่างรีบเร่ง
ภาพของลูกชายตัวเองที่ประคองกอดร่างของเด็กหนุ่มครูคนใหม่ ทำให้ครูดวงใจถึงกับอึ้ง เริ่มเข้าใจอะไรมากขึ้น
ชายหนุ่มประคองกอดร่างบางในอ้อมแขนด้วยความรู้สึกที่ห่วงใย ห่วงหาอาทรสุดชีวิต ราวกับว่านี่เป็นการกอดเป็นครั้งสุดท้าย ชายหนุ่มบรรจงจูบไปที่หน้าผากของภูมิที่นอนนิ่ง หน้าขาวซีด มือข้างหนึ่งกุมมือเย็นไว้บีบนวดไม่ลดละ
น้ำตาของลูกผู้ชายที่นานนานครูดวงใจจะมีโอกาสได้เห็น และนี่เป็นครั้งล่าสุดในหลายปีที่เห็นลูกชายตนเอง ร้องให้ออกมา ความรู้สึกและท่าทางของผู้เป็นลูกที่มีอาการวิตกกังวลเต็มเปี่ยม เป็นห่วงเป็นใยคุณครูน้องภูมิสุดแรงใจ ทำให้ผู้เป็นแม่เหยียบคันเร่งให้เร็วยิ่งขึ้น เพื่อ...เพื่อ..ความสุขของลูกชาย แม่ทำได้ทุกอย่าง
*******************************************************************************
เป็นเวลากว่าสี่ชั่วโมงที่ครูดวงใจมองเห็นลูกชายเดินไปเดินมา นั่งไม่ติดกับที่
แซมเอง ณ ตอนนี่รู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง ในใจก็ได้แต่ภาวนาขออาราธนาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้ช่วยรักษา ภูมิคนรักของตนให้อยู่รอดได้ ครู่หนึ่งแพทย์เฉพาะทางก็ออกมาจากห้องผ่าตัดฉุกเฉิน
“ท่านไหนครับที่ชื่อแซม”
“ผมครับ” แซมรีบก้าวเดินมาหาหมอ และก้าวเดินเข้าไปข้างใน ชายหนุ่มพอจะรู้ว่านี้เป็นโอกาสสุดท้ายแล้วที่ทั้งสองพี่น้อง ภูมิผู้เป็นน้องชาย แซมผู้เป็นพี่ชาย และทั้งสองกลายเป็นสุดที่รัก สุดรักสุดดวงใจ
ชายหนุ่มมองไปที่ร่างบางในชุดคลุมของโรงพยาบาล พร้อมกับสายอะไรก็ไม่รู้หลายสาย
ในตัวของคนรัก
หน้าซีดเผือดที่ ณ เวลานี่น้ำตาไหลลงมาอาบแก้มไม่ยอมหยุด ก่อนที่จะค่อยๆลืมตาขึ้นมา มองหน้ามาที่ตนไม่กระพริบ
“ภูมิ ทำใจดีดีไว้นะ ภูมิต้องไม่เป็นอะไร ภูมิ...ภูมิต้องอยู่กับพี่ตลอดไป...เราสัญญากันแล้วไงว่าเราจะรักกันตลอดไป...”
ตาแดงช้ำด้วยความรู้สึกเศร้าโศก ที่พยายามข่มน้ำตาไม่ให้ไหลลงมา แต่ก็อดไม่ได้ น้ำตาที่กลั่นออกมาจากหัวใจรัก
เรื่องราวต่างๆที่ผ่านมา ทำให้ชายหนุ่มน้ำตาไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง มือของชายหนุ่มคว้ากุมไปที่มือที่เย็นเฉียบ ไออุ่นรักจากชายหนุ่มทำให้ภูมิ พยายามที่จะพูดอะไรบางอย่างกับแซม ดวงตาคู่สวยที่บัดนี่ที่ชุ่มไปด้วยน้ำตา มองมาที่หน้าของผู้เป็นพี่ชาย แซม คนรักของภูมิ เป็นครั้งสุดท้าย
“แซม.......ด...ดู...แล....ต..ตัว..เอง...ด..ด้ว....ด้วย”
หากแต่ชายหนุ่มไม่อยากรับคำสั่งลาครั้งสุดท้ายนี่เลย ชายหนุ่มรับไม่ได้ จูบที่ส่งมาจากใจบรรจงลงที่มือของผู้เป็นน้องชาย
“ภ....ภูมิ....ร..ร..รัก...พ.....พี่...แ.....แซ.....แซ...แซม”
เสียงสั่นเครือ ที่พยายามพูดออกมาให้ได้ เป็นคำบอกรักที่ชายหนุ่มรู้อยู่แก่ใจเป็นอย่างดี
“พี่รักภูมิ” แซมกล่าวคำบอกรักกลับคืน มือของทั้งสองจับกุมกันไว้อย่างแน่นหนา
ยิ้มทั้งน้ำตา ยิ้มครั้งสุดท้ายของภูมิ ที่แซมจะได้เห็น บอกได้เป็นอย่างดีว่า สุขใจยิ่งนัก ก่อนที่จะค่อยๆหลับตาลงไป
พร้อมกับเสียงร่ำให้ของชายคนรัก .......แซมรักภูมิ...รักที่เกิดจากหัวใจ ...รักแท้....รักจริง....รักเธอ...รักภูมิ......
เคยได้ยินว่า ความรักคือสิ่งที่มีพลังมากมาย
ใครได้พบเจอ จำต้องยอม และไม่มีวันต้านทานได้
ใครได้พบเจอ จำต้องยอม และไม่มีวันต้านทานได้
ตัวของฉันเอง
....................................
แซม มองไปยังร่างบางใบหน้าขาวซีด ที่นอนราบนิ่งอยู่บนเตียงนอน น้ำตาลูกผู้ชายอย่างเขาได้รดลงมาบนใบหน้า หยดแล้วหยดเล่า .....
ชายหนุ่มสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด แล้วรีบเดินออกจากห้องผู้ป่วยพิเศษที่เขาสามารถทำให้คนที่เขารักได้มากที่สุดในขณะนี้ .....
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ในสากลโลกนี้ แซมได้อาราธนาวิงวอนขอให้คนรักของเขาฟื้นขึ้นมามีชีวิตอีกครั้ง .... แซมหลับตาอธิฐาน
.............................................................................................................................................................
ชายหนุ่มเดินไปยังห้องพักของแพทย์ ซึ่งจัดไว้สำหรับแพทย์ได้พักผ่อน ... ในช่วงผลัดเวร
“คุณหมอครับ คุณหมอ ... “
“หมอครับ”
นายแพทย์ภานุ ที่เป็นผู้ดูแลภูมิ ... อึ้งตกใจมากพอสมควร ..อะไรบางอย่างในแววตาของชายหนุ่มรูปร่างสูง ใบหน้าคมเข้มได้รูปราวกับพระเอกหนังไทยก็ไม่ปาน ส่งความรู้สึกบอกเขาว่า คนไข้คนนี้เป็นคนพิเศษของชายหนุ่มคนนี้แน่นอน
“หมอต้องช่วยภูมิให้ได้นะ ... นะหมอ .. นะหมอ ..”
“เออ”
“คือ ผมพยายามอย่างที่สุดแล้วครับ”
สิ่งที่ได้รับฟัง แทบจะทำให้แซมทรุดลงกองกับพื้น แต่ชายหนุ่มประคองความรู้สึกตัวเองไว้
“หมอช่วยอย่างสุดความสามารถครับ มีเพียงปาฏิหาริย์เท่านั้น”
“ปาฏิหาริย์ยังไงครับหมอ ... ยังไง”
แซมเอื้อมมือบีบไปที่แขนของหมอคนนั้นแล้วเขย่าเต็มแรง จนกระทั้งอีกฝ่ายมีสีหน้าเปลี่ยนไป
เขาจึงคลายออกมา
“คุณภูมิ จะมีชีวิตอยู่ได้อีก 24 ชม. เท่านั้น”
แซมแทบช๊อก ทำไม ทำไม ความรักของเขาต้องเป็นแบบนี้ด้วยนะ
แพทย์ที่ดูแลภูมิ อธิบายถึงการไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับในฤทธิ์ยาที่จ่ายลงไป ... ถ้าภายในหนึ่งวันนี้ ภูมิไม่ฟื้น แสดงว่า
ภูมิจะกลายเป็นเพียงความทรงจำของเขาเท่านั้น
....................................
แซม มองไปยังร่างบางใบหน้าขาวซีด ที่นอนราบนิ่งอยู่บนเตียงนอน น้ำตาลูกผู้ชายอย่างเขาได้รดลงมาบนใบหน้า หยดแล้วหยดเล่า .....
ชายหนุ่มสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด แล้วรีบเดินออกจากห้องผู้ป่วยพิเศษที่เขาสามารถทำให้คนที่เขารักได้มากที่สุดในขณะนี้ .....
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ในสากลโลกนี้ แซมได้อาราธนาวิงวอนขอให้คนรักของเขาฟื้นขึ้นมามีชีวิตอีกครั้ง .... แซมหลับตาอธิฐาน
.............................................................................................................................................................
ชายหนุ่มเดินไปยังห้องพักของแพทย์ ซึ่งจัดไว้สำหรับแพทย์ได้พักผ่อน ... ในช่วงผลัดเวร
“คุณหมอครับ คุณหมอ ... “
“หมอครับ”
นายแพทย์ภานุ ที่เป็นผู้ดูแลภูมิ ... อึ้งตกใจมากพอสมควร ..อะไรบางอย่างในแววตาของชายหนุ่มรูปร่างสูง ใบหน้าคมเข้มได้รูปราวกับพระเอกหนังไทยก็ไม่ปาน ส่งความรู้สึกบอกเขาว่า คนไข้คนนี้เป็นคนพิเศษของชายหนุ่มคนนี้แน่นอน
“หมอต้องช่วยภูมิให้ได้นะ ... นะหมอ .. นะหมอ ..”
“เออ”
“คือ ผมพยายามอย่างที่สุดแล้วครับ”
สิ่งที่ได้รับฟัง แทบจะทำให้แซมทรุดลงกองกับพื้น แต่ชายหนุ่มประคองความรู้สึกตัวเองไว้
“หมอช่วยอย่างสุดความสามารถครับ มีเพียงปาฏิหาริย์เท่านั้น”
“ปาฏิหาริย์ยังไงครับหมอ ... ยังไง”
แซมเอื้อมมือบีบไปที่แขนของหมอคนนั้นแล้วเขย่าเต็มแรง จนกระทั้งอีกฝ่ายมีสีหน้าเปลี่ยนไป
เขาจึงคลายออกมา
“คุณภูมิ จะมีชีวิตอยู่ได้อีก 24 ชม. เท่านั้น”
แซมแทบช๊อก ทำไม ทำไม ความรักของเขาต้องเป็นแบบนี้ด้วยนะ
แพทย์ที่ดูแลภูมิ อธิบายถึงการไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับในฤทธิ์ยาที่จ่ายลงไป ... ถ้าภายในหนึ่งวันนี้ ภูมิไม่ฟื้น แสดงว่า
ภูมิจะกลายเป็นเพียงความทรงจำของเขาเท่านั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น